خانواده solanaceae
lycopersion esculenfum
بومی مناطق گرم قاره آمریکا است.کشت و کار قدمت چندانی ندارد.در ایران کمتر از ۸۰ سال است.گسترش و مصرف ان خیلی زیاد است.
احتیاجات آب و هوایی:
محصول فصل گرم است.که احتیاج به ۳تا ۴ ماه از زمان کاشت تا تولید اولین میوه رسیده دارد.بهترین رشد زمانی است که هوا خشک است و درجه حرارت در محدوده ۱۸ تا ۲۹ درجه سانتیگراد است.در حرارت کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد رشد متوقف می شود.و اگر کاهش حرارت ناگهانی باشد سرمازده میشود.در کمتر از صفر درجه یخ می زند.در بالای ۳۵ درجه سانتیگراد رشد متوقف می شود.در رطوبت و حرارت بالا بیماری شاخ و برگ زیاد می شود.اگر زیر نور شدید باشند آفتاب سوخته می شوند.باد گرم و خشک هم سبب ریزش گلها می شود.
انتخاب واریته ها و بذر:
این گونه چندین واریته و گروه دارد.
۱- گوجه فرنگی معمولی Var.commune
2- گوجه فرنگی برگ پهن Var.grandiflium
3- گوجه فرنگی میوه ریز آلبالویی Var.cerasiforme
4- گوجه فرنگی میوه گلابی شکل Var.pyriforme
5- گوجه فرنگی میوه ساقه محکم و ایستاده Var.validume
بیشتر واریته ها از نوع اول است.و امروزه از نوع چهارم هم ایستاده میکند چون پوست و گوشت سفت است در حمل و نقل کمتر آسیب می رسد.از نوع سوم برای ترشی استفاده می شود.
به شرطی از ارقام جدید استفاده می شود که آنها را سنجید و با بقیه محصولات مقایسه کرد اگر مساوی بود و یا برتری داشت کاشته می شود.
صفحه ۶۸۲ جدول مربوط به خصوصیات گوجه فرنگی
برای تولید ۱ هکتار ۱۵۰ گرم بذر برای کشت در بستر و تهیه نشاء کافی است.
آماده سازی خاک:
در انواع خاکها رشد می کند ولی خاک سبکی که زود گرم شود و زهکشی خوب باشد برای تولید محصول پیش رس مناسب است.ولی اگر عملکرد مدنظر باشد خاک سنگین تر استفاده می شود——>لومی یا لوم رسی مواد آلی و غذایی معدنی باید کافی باشد.PH مناسب ۵/۵ تا ۷ است.شخم در پاییز
در ایران کشت بصورت جوی پشته است.بهتر است سمت جنوبی پشته کاشته شود.گاهی دو طرف پشته هم میکارند.گاهی نشاء راداخل گل می کارند.
بذرکاری مستقیم:
گوجه هایی که به صورت مکانیکی برداشت می شوند.چون تعداد بوته در واحد سطح زیاد می شود.نشاء کاری مقرون به صرفه نیست. فاصله بین ردیفها و بوته ها شبیه نشاء کاری است.
در یکی از روشها زمین را به صورت مسطح آماده می کنند با حرکت تراکتور دو شیار به فاصله ۱ مترباز می شود.پلاستیک پلی اتلین را روی خاک کشیده و دوباره روی لبه های آن خاک می ریزند.بعد با فاصله ۰/۵ متر روی پلاستیک را سوراخ می کند و بدون آن بذر می ریزد و یا مخلوطی از بذر و ماسه یا بذر و کمپوست.
در روش دیگر بذر را پوشش دار میکنند و کاشت راحت تر می شود.و یا بذر را روی نوار کاغذی چسبانده اند که این نوار را زیر خاک مدفون می کنند که در اثر آبیاری سبزمی شود و کاغذ هم زیر خاک می پوسد.
حذف علفهای هرز:
اگر فواصل ردبف اجازه دهد در اوایل رشد کولتیواتور می زنیم.هر قدر بوته ها بزرگتر شود.فاصله کولتیواتور از ردیف کاشت بیشتر می شود.در کشت های کوچک و جایی که فاصله ردیفها کم است علف زنی دستی صورت می گیرد.علف کش خاصی برای گوجه فرنگی پیشنهاد نشده است.
آبیاری:
اگر بذر کاری مستقیم باشد رطوبت کافی برای سبز شدن نیاز است و اگر نشاء کاری برای مستقر شدن نشاء آبیاری لازم است.آبیاری مناسب و متوسط برای افزایش عملکرد لازم است.فاصله آبیاری در اول رشد کم است.مصرف آب تا تشکیل اولین میوه ها زیاد می شود.اگر آبیاری بارانی است باید صبح زود انجام شود که تا عنصر خشک شود و بیماری کنترل شوذ.
بیماریها و حشرات:
بیماری ها: پژمردگی فوزاریوبی-پژمردگی باکتریایی-لکه موجی-لکه برگی-بلایت زود رس-غده ریشه- لکه خاکستری برگ-مرگ گیاهچه-آنتراکنوز-پوسیدگی گلوگاه-آفتاب سوختگی و بیماریهای ویروسی
حشرات:شته ها-مینوز برگ-آرمی ورم-کرم میوه گوجه فرنگی-کنه تارعنکبوتی-کرم های خانواده اسفینجیده-مگس سفید—-> در تولیدات گلخانه ای
برداشت:
درجه رسیده بودن میوه که در آن زمان گوجه را برداشت می کنیم بستگی به هدف کاشت دارد.فاصله محل تولید تا بازار فروش و روش حمل و نقل و نوع رقم.کلیه گوجه فرنگی که برای برداشت مکانیکی تهیه می شود.معمولا تک برداشت است و باید رقمی کشت شود که ۹۰% میوه ها همزمان برسند وماشین حداقل آسیب را برساند.برای تهیه رب گوجه باید کاملا رسیده باشد.اگر میوه را برای بازار محلی می فرستیم از ارقام معمول کشت می کنیم و بمرور برداشت می شود و میوه های صورتی و رسیده سفت را برداشت می کنیم و اگر به بازارهای دور می فرستیم رنگ میوه سبز رسیده یا صورتی باشد.
مراحل رشد میوه:
سبز-سبز رسیده-رنگ اندازی-صورتی رنگ-رسیده سفت-کاملا رسیده.
میوه سبز اصلا برداشت نمی شود چون پس از برداشت نمی رسد.
انبارداری گوجه فرنگی:
برای مدت کمی انبار می شود بهترین درجه حرارتی که میوه فاسد نمی شود ولی می رسد ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتیگراد است.سریع ترین رنگ اندازی در ۲۰درجه سانتیگراد است.اگر میوه زمانی برداشت شود که ۳/۴ میوه تغییر رنگ داده و درون انبار با تهویه خوب با رطوبت نسبی کم و حرارت ۱ تا ۲ درجه سانتیگراد باشد ۲ تا ۳ هفته می توان انبار کرد .ارقامی که پوست و گوشت ضخیمی دارند انبار داری بهتر است.برای مصارف خانگی می توان سبز رسیده برداشت کرد(قبل از یخ زدگی) و در دمای ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتیگراد قرار می دهیم تا برسد.
زارعین قبل از یخ زدگی گوجه های سبز رسیده یا بی رنگ را با ساقه قطع کرده در مزرعه کپه می کنند.و روی آن کاه می ریزند.می توان میوه را سبز رسیده برداشت کرد و با اتیلن به مرحله رسیدگی برسانیم میوه را درون محلول اتیلن فرو کرده و در می آوریم در اینصورت میوه ها یکنواخت می رسند.
حدود ۴۰هزار نفر در شهر «بانول» در شرق اسپانیا با پرتاب 120 تن
گوجهفرنگی به یکدیگر در جشنواره سنتی «نبرد گوجه فرنگی tomato fight»
شرکت کردند.
این جشنواره که از سال 1940 در زمان ژنرال فرانکو در اسپانیا آغاز شده، همه ساله در آخرین چهارشنبه از ماه اوت برگزار می گردد.
فروش انواع خرمای دشتستان و دالکی و کنارتخته
خرید و فروش و پخش مستقیم از مرکز
خرمای کبکاب ـ زاهدی ـ رطب ـ عصاره و شهد خرما
بهترین و عادلانهترین قیمت بدون واسطه
مستقیماً از تولید کننده بخرید
تلفن تماس جهت کسب اطلاعات: 09173221566 حبیبی
موقعیت: استان بوشهرـ شهرستان دشتستان ـ شهر خشت
نتایج مطالعات و نظر سنجی های صورت گرفته در مورد الگوی کشت گوجه فرنگی در شهرستان دیر به شرح ذیل می باشد :
در شهرستان دیر ارقام کشت شده محصول گوجه فرنگی شامل:
سانسید ، لستو ، پتو پراید ، سوپر تلما ، امپریال ، کالیفرنیا ، چیف ، p s ، pop ، F1 ( 8108 ) ، کیمیا و ردوستان می باشد
در حوزه آبدان به ترتیب ارقام P S ، F1 ( 8108 ) و سانسید بیشترین مورد در خصوص سطح زیرکشت را دارا بوده ، در منطقه بردخون p s ، سانسید و F1 ( 8108 ) و در منطقه مرکزی P S و F1 ( 8108 ) را به خود اختصاص دادند .
ارقام کشت شده به جزء p s همگی زود رس بوده و بخش قابل توجهی را به ارقام زود رس اختصاص داده اند .
از لحاظ میزان عملکرد ارقام کشت شده در منطقه آبدان رقم سوپر تلما عالی بوده و مابقی ارقام در یک سطح بوده ، در منطقه بردخون رقم p s عالی بوده و در منطقه مرکزی ارقام p s و F1 ( 8108 ) عای می باشد .
ارقام کشت شده در مقابل بیماریهای قارچی همگی به جزء سانسید و P S حساس می باشند .
ارقام کشت شده همگی به آفات مینوز و کرم برگ خوار حساس می باشند .
وضعیت سبز بوته ارقام کشت شده در منطقه آبدان به جزء سوپر تلما ، امپریال ، کالیفرنیا و چیف که در وضعیت نسبتا متوسطی می باشند همگی خوب بوده ، در منطقه بردخون همگی خوب بوده و در منطقه مرکزی به جزء ارقام کالیفرنیا ، چیف ، کیمیا و ردوستان که در وضعیت نسبتا متوسطی می باشند همگی خوب بوده است .
درجه مقاومت به سرما برای تمامی ارقام در مواقعی از سال که دما به کمتر از 8 + می رسد دچار سرمازدگی می شوند و حساس می باشند .
وضعیت سبز محصول نشاء در خزانه در منطقه آبدان به جزء ارقام لستو و F1 ( 8108 ) که در حد متوسط می باشد همگی خوب بوده و در منطقه بردخون رقم F1 ( 8108 ) در حد متوسط بوده و در منطقه مرکزی رقم F1 ( 8108 ) و ردوستان در حد متوسط بوده و دیگر ارقام در وضعیت خوبی می باشند .
وضعیت سبز محصول از زمان نشاء تا پایان برداشت در هر سه منطقه ارقام سانسید و کیمیا در وضهیت متوسط بوده ، دیگر ارقام خوب می باشند .
عملکرد نسبت به سال گذشته ارقام سانسید ، p s ، F1 ( 8108 ) عالی بوده است .
از لحاظ میزان عملکرد محصول ارقام سانسید ، F1 ( 8108 ) و P S در منطقه آبدان، ارقام سانسید ، F1 ( 8108 ) ، P S و کیمیا در منطقه بردخون و F1 ( 8108 ) و P S در منطقه مرکزی بیشترین عملکرد را دارا می باشند .
از لحاظ نیاز توقع کودی همگی بدلیل هیبرید بودن و اصلاح بذر یکسان می باشند .
زمان شیوع بیماریهای ویروسی در منطقه آبدان آذرماه ، در منطقه بردخون اواسط آبان ما تا آذرماه ، و در منطقه مرکزی اواخر آبان ماه تا پایان آذر ماه می باشد .
وضعیت حاصلخیزی خاک در هر سه منطقه نسبتا خوب و کیفیت آب آبیاری نیز لب شور می باشد .
ارقام کشت شده در هر سه منطقه نسبت به بیماری پیچیدگی حساس بوده و از لحاظ مقاومت به نسبت بقیه سه رقم F1 ( 8108 ) ، PS و کیمیا در وضعیت بهتری میباشند .
روش کاشت محصول در منطقه آبدان به صورت نشاء کاری و حدود 15 % کشت مستقیم ، در منطقه بردخون حدود 5 % کشت مستقیم و در منطقه مرکزی کلا به صورت کشت مستقیم می باشد .
تاریخ کاشت نشاء در منطقه آبدان 20 تیرماه ، در منطقه بردخون 15 تیرماه و در منطقه مرکزی 30 تیرماه می باشد .
فاصله کاشت بوته ها بین 35 تا 40 سانتیمتر می باشد .
محل تامین نشاء در منطقه آبدان حدود 20% گلخانه و 80 % خزانه می باشد ، در منطقه بردخون حدود 30% گلخانه و 70 % خزانه و در منطقه مرکزی حدود 10 % گلخانه و 90 % خزانه می باشد .
شیوه آبیاری در منطقه آبدان 65 % بصورت آبیاری قطره ای و 35 % غرقابی ، در منطقه بردخون 30 % بصورت آبیاری قطره ای و 70 % غرقابی و در منطقه مرکزی 35 % بصورت آبیاری قطره ای و 65 % غرقابی می باشد .
منابع آبیاری جهت کشت محصولات در هر سه منطقه از چاه های کشاورزی می باشد .
وضعیت بافت خاک در منطقه آبدان و بردخون ، شنی تا شنی لومی می باشد ولی در منطقه مرکزی بافت خاک رسی تا شنی رسی می باشد .
درجه حرارت متوسط سالیانه 28 درجه سانتیگراد و متوسط بارندگی سالیانه حدود 200 میلی متر و جهت بادهای غالب منطقه شمال تا شمال غربی می باشد . متوسط میزان رطوبت در منطقه آبدان بین 45 تا 70 % ، در منطقه بردخون بین 50 تا 80 % و در منطقه مرکزی بین 40 تا 90 % در نوسان می باشد .
نتیجه گیری :
1 – براین اساس بذور P S وF1 ( 8108) در منطقه آبدان، بردخون و مرکزی می تواند نسبت به دیگر بذور نتیجه بهتری داشته باشد .
2 – درجه مقاومت بذور در برابر سرما یکسان می باشد .
3 –استفاده از نشاء گلخانه در مناطق آبدان 20% ، بردخون 30% ومرکزی 10% بوده است .
4 – از لحاظ عملکرد و تولید محصول ارقام سانسید ، F1 ( 8108) و P S بیشترین بازده ای را برای کشاورزان داشته است .
5 – تاریخ کشت نشاء در سه منطقه آبدان ، بردخون و مرکزی به ترتیب 20/4 ، 15/4 و 30/4 می باشد .
6 - وضعیت سبز محصول از زمان نشاء تا پایان برداشت در هر سه منطقه ارقام سانسید و کیمیا در وضهیت متوسط بوده ، دیگر ارقام خوب می باشند
ارقام خوب گوجه:
کلاستر، چری (گیلاسی)، کالیبرا، کنزو، باربارا
بهترین PH خاک برای کشت گوجه فرنگی 5/5 تا 8/6
متوسط جوانهزنی بذر گوجه فرنگی: 6-4 روز
برداشت محصول: 70-60 روز
بهترین درجه حرارت برای جوانهزنی: 30-25 سانتیگراد
زمان انتقال نشاء به زمین اصلی زمانی است که ارتفاع بوته 30-20 سانتیمتر شود.
برای کشت نشاء در زمین اصلی حفرههایی با فاصله 60-40 ایجاد میکنند. اگر تراکم بوته بصورت 5/2 بوته در متر مربع در نظر گرفته شود برای هر هکتار نیاز به 25000 بوته وجود دارد.
درجه حرارت مناسب برای رشد و گلدهی گوجه فرنگی در روز 25-21 درجه سانتیگراد و در شب 19-17 درجه سانتیگراد است.
در حالت معمولی گوجه هر 2 روز یکبار یا یک روز در میان آبیاری میشود. در هوای سردتر هر 7 یا 8 روز یکبار آبیاری انجام میشود.
سه عنصر اصلی برای گوجه فرنگی: فسفر ـ پتاسیم ـ ازت
آمار تولید گوجه در ایران 400-300 تن در هکتار است. در دنیا 800-700 تن در هکتار است.
بهترین حالت برای برداشت میوه رسیده سفت است که به رنگ قرمز روشن (صورتی) است.
برای بستهبندی میوههای از جعبههای پلاستیکی استفاده شود بهتر است.
برخی از روشهای تربیت بوته:
1 ـ روش سنتی خوابانیدن ـ روش متوالی قوسی ـ روش پرورش روی سیم با ارتفاع بلند ـ روش کشت بینابینی ـ روش قلابی
بذر گوجه ردکلاد برای نواحی گرم مناسب است.
بذر گوجه ردتاپ دارای بوتههای بلند، میوه درشت کروی شکل و محصول فراوان است.
بذر گوجه اوربانا دارای محصول فراوان، خوش رنگ و خوشمزه میباشد.
هرس اولیه زمانی است که بوته 30 سانتیمتری میشود.
هرس در گوجه هر 3 روز یکبار انجام شود.
هر بوته گوجه فرنگی در طول رشد 65 لیتر آب مصرف میکند.
روش تراوایی به دلیل افزایش بهرهوری آب مصرفی، ممانعت از رشد علفهای هرز و کاهش بیماریهای قارچی بهترین شیوه آبیاری گوجه است.
میزان برداشت عناصر غذایی گوجه فرنگی با 90 تن عملکرد بیش از 260 کیلوگرم ازت (N ) , 100 کیلوگرم فسفر (P2O5) , 520کیلوگرم پتاسیم (K2O) , 40 کیلوگرم منیزیم , 60 کیلوگرم گوگرد و رقمی بیش از 100 کیلوگرم در هکتار کلسیم میباشد . ولی مقدار برداشت عناصر ریز معدنی در مقایسه با عناصر پرمصرف بسیار کم و ناچیز است .
مثلا برای برداشت 48 تن در هکتار گوجه فرنگی فقط 608 گرم مس (Cu), 535 گرم آهن (Fe)، 95 گرم منیزیم (Mn) ,60 گرم روی(Zn) و 28 گرم بر (B) برداشت میگردد که در مقایسه با مقادیر عناصر پرمصرف بسیار ناچیز ولی مهم میباشند.
اطلاعاتی درباره کودهای شیمیایی
16 عنصر شیمیایی مورد نیاز برای رشد گیاه:
عناصر H هیدروژن (از طریق آب)، C کربن (تزریق دیاکسید کربن)، O اکسیژن (از طریق هوا)
تقسیمبندی عناصر غذایی:
1 ـ عناصر ماکرو (پر مصرف): N ازت، P فسفر، K پتاسیم، Ca کلسیم، Mg منیزیم، S گوگرد
2 ـ عناصر میکرو (کم مصرف): Fe آهن، Cu مس، Zn روی، Mn منگنز، B بر، Mo مولیبدن
N (ازت) برای رشد رویشی، P (فسفر) برای گسترش ریشهها، K (پتاسیم) باعث افزایش مقاومت گیاه به آفات میشود.
N (ازت):
بیشتر از سایر مواد غذایی در تغذیه گیاه مصرف میشود و همواره در دوره رشد بصورت تدریجی مصرف شود. نیاز گیاهان به ازت زیاد است.
راههای مصرف: آب آبیاری، محلولپاشی روی برگ یا خاک قبل از کشت
علائم کمبود: توقف رشد رویشی، تغییر رنگ برگ به سبز کم رنگ یا زرد، رنگ میوهها روشن، گل کوچک مانده و میریزد، رشد بیش از حد ریشه و قهوهای شدن ریشه.
درمان کمبود ازت: کوددهی سرک ازت به خاک 50-20 کیلوگرم در هکتار یا محلولپاشی اوره 500-200 گرم در 100 لیتر آب هر دو هفته یکبار در هنگام غروب خورشید.
دو شکل کلی کودهای ازته:
1 ـ بصورت آلی: کودهای دامی، پودر استخوان
2 ـ بصورت معدنی: کودهای شیمیایی از قبیل نیترات آمونیوم، فسفات آمونیوم، اوره.
مصرف بیش از حد ازت باعث بیماری قارچی مثل پیتیوم میشود.
K (پتاسیم):
عامل مهم تسهیل در انتقال مواد غذایی و آهن است. گیاه را در برابر سرما و گرما و بیماری مقاوم میکند. فسفر قبل از شروع کاشت مصرف میشود.
علائم: سطح میوهها غیر طبیعی میشود. رنگ میوه نامناسب میشود.
درمان کمبود: بصورت سرک قبل از کشت یا محلولپاشی با سولفات پتاسیم به میزان 2 در 1000
Ca (کلسیم):
عمدتاٌ در برگ گیاهان وجود دارد.
علائم کمبود: حاشیه برگها قهوهای و پیچدار شده و برگها کوچک باقی میمانند. نوک ریشهها میمیرد و در قسمتهای باقیمانده ریشه زایدههایی شبیه غدههای کوچک ساخته میشود.
درمان کمبود: محلولپاشی با نیترات کلسیم 800 گرم در 100 لیتر آب
P (فسفر):
این عنصر به توسعه ریشه و رشد و باردهی گیاه کمک میکند.
علائم کمبود: برگها سبز تیره مایل به ارغوانی و بنفش، برگها کوچک و براق مانده و لکههای قهوهای روی برگهای مسن ایجاد میشود. پیچیدگی برگها به پشت
درمان کمبود: استفاده از کود سوپر فسفات تریپل به میزان 20 گرم در هر متر مربع یا فسفات منوپتاسیم به مقدار 50-30 میلیگرم در لیتر همراه آب آبیاری.
Mg (منیزیم):
این عنصر در ساختمان کلروفیل بکار میرود.
علائم کمبود: وجود لکههای موجدار و قهوهای با ظاهری چروکیده، میوهها کوچک مانده و بافت میوه نرم میشود.
درمان کمبود: محلولپاشی با سولفات منیزیم 2 کیلوگرم در 100 لیتر هر 2 هفته
S (گوگرد):
نقش گوگرد در تشکیل پروتئین و اسید آمینه است.
درمان کمبود: استفاده از کود سوپر فسفات، سولفات آمونیوم، گل گوگرد، سولفات کلسیم
عناصر میکرو (کم مصرف):
Fe (آهن):
این عنصر در ساخت و تولید سبزینه نقش مهمی دارد.
علائم کمبود: رنگ برگهای جوان زرد روشن میشود. احتمال سوختگی برگها
درمان کمبود: محلولپاشی سولفات آهن 150 گرم در 100 لیتر آب
Mn (منگنز):
نیاز گیاه به این عنصر کم است. کمبود و فراوانی منگنز هر دو سبب زردی گیاه میشود.
علائم کمبود: زرد شدن تمام سطح برگچهها و زرد شدن جوانه گلها، ایجاد نقاط سوخته روی برگها بصورت لکههای مواج در آمدن
درمان کمبود: محلولپاشی سولفات منگنز 500 گرم در 100 لیتر آب یا 50 گرم در هر متر مربع
Cu (مس):
علائم کمبود: رشد گیاه متوقف، ارتفاع گیاه کم، وجود لکههای زرد در قسمت میانی برگهای بالغ، میوهها کوچک هستند.
درمان کمبود: محلولپاشی با سولفات مس 1 گرم در لیتر به همراه 5 گرم در لیتر آهک
Zn (روی):
در رشد و میوهدهی و مقاومت بوته در مقابل بیماریهای قارچی مؤثر است.
علائم کمبود: کاهش گلدهی و ریزش گلها
درمان کمبود: محلولپاشی با سولفات روی 500 گرم در 100 لیتر آب
B (بر):
علائم کمبود: مرگ جوانهها و نقاط رشدی، ایجاد ظاهر پرپشت و بدشکل
درمان کمبود: استفاده از 10 کیلوگرم بوراکس در هکتار یا محلولپاشی بوراکس 100 گرم در 100 لیتر آب
Mo (مولیبدن):
علائم کمبود: ایجاد سوختگی در نوک و حاشیه برگها
درمان کمبود: مصرف مولیبدات پتاسیم به میزان 150 میلیگرم در متر مربع بصورت خاکی یا محلوپاشی 1 گرم در لیتر
Cl (کلر):
علائم کمبود: پژمردگی گیاه
درمان کمبود: استفاده از کلرور پتاسیم
کودهای ماکرو
1 ـ کودهای ازته: کودهای آمونیاک و کودهای اوره بهترین نمونه کود اوره است.
انواع کودهای آمونیومی: نیترات آمونیوم (جزء بهترین کود ازته)، سولفات آمونیوم، نیترات پتاسیم، نیترات کلسیم
2 ـ کودهای فسفره: سوپر فسفات تریپل و معمولی، اسید فسفریک (باز کننده لولهها در آبیاری قطرهای)، فسفاتهای آمونیوم.
توجه: کودهای فسفره قبل از کشت مصرف میشوند و مصرف سرک ندارند.
3 ـ کودهای پتاسه: کلرور پتاسیم، سولفات پتاسیم، نیترات پتاسیم
کلسیم و گوگرد بصورت کود استفاده نمیشوند و بیشتر همراه با کودهای دیگر مثلاٌ سولفات آمونیوم بکار میروند.
4 ـ کودهای مخلوط: NPK کودی کامل است که در آب حل میشود و در آبیاری قطرهای استفاده میشود.
بعد از برداشت محصول هر 18 روز یکبار از کودهای کامل استفاده شود.
سولفات روی جهت جلوگیری از برگسوزی در ترکیب با کود اوره بکار برده می شود.
کودهای میکرو
بصورت پودری و مایع هستند. بیشتر به صورت محلول در آب آبیاری و یا محلولپاشی استفاده میشوند.
روشهای معمول کوددهی:
1 ـ اختلاط کود با خاک: مورد استفاده برای کودهای پایه NPK
2 ـ انحلال کود با آب آبیاری: برای کودهای اوره، نیترات آمونیوم، اسید فسفریک و نیترات پتاسیم کاربرد دارد.
3 ـ محلولپاشی روی برگ: برای کودهای میکرو استفاده دارد.
اگر شرایط آزمایش خاک وجود نداشته باشد میتوان از فرمول زیر استفاده کرد:
نیترات آمونیوم 30-20 کیلوگرم یا سولفات آمونیوم 50 کیلوگرم یا اوره 25 کیلوگرم
سولفات پتاسیم 50 کیلوگرم
گوگرد 50 تا 100 کیلوگرم
سولفات روی 5 کیلوگرم
سولفات منیزیم 20-10 کیلوگرم
سولفات مس 2 کیلوگرم
سولفات منگنز 5 کیلوگرم
فسفات آمونیوم 20-10 کیلوگرم
عناصر اصلی مورد نیاز گوجه:
ازت 370 کیلوگرم در هکتار
فسفر 50 کیلوگرم در هکتار
پتاسیم 680 کیلوگرم در هکتار
منیزیم 290 کیلوگرم در هکتار
کلسیم 45 کیلوگرم در هکتار
از نظر کودهای شیمیایی نیاز گوجه بیشتر به ازت، فسفر و پتاس است.
فسفات دیآمونیوم: به ازای هر هکتار گوجه 300 کیلوگرم در نظر میگیرند که قبل از کاشت به گیاه میدهند.
اوره یا نیترات آمونیوم: میزان مصرف در هر هکتار 300 کیلوگرم است که پس از سبز شدن گیاه بصورت نواری روی زمین پخش میکنند.
اگر دیازینون پودر با کودهای ماکرو مخلوط شود بهتر است.
نیتروژن زیاد و پتاسیم کم در ترک خوردن میوهها نقش دارد.
پوسیدگی انتهای میوه (گلگاه): به علت کمبود کلسیم است.
کودهای سرک بعد از رسیدن بوته به 40 سانتیمتری و آغاز گلدهی طبق فرمول زیر قابل استفاده است:
نیترات آمونیوم 680 کیلوگرم در هکتار در طول برداشت
اسید فسفریک 160 کیلوگرم در هکتار در طول برداشت
نیترات پتاسیم 560 کیلوگرم در هکتار در طول برداشت
سولفات منیزیم 260 کیلوگرم در هکتار در طول برداشت
گوجه فرم ازت نیتراته را به فرم آمونیومی آن ترجیح میدهد.
مصرف کلرور پتاسیم همزمان با رشد و زمان گلدهی حداقل 4 بار بیشترین تولید را ایجاد میکند.
در طول دوره رشد مخصوصاً زمانی که گل به میوه فندقه تبدیل شود نیاز به استفاده از کودهای میکرو میباشد.
کودهای میکرو بطور همزمان و بصورت محلولپاشی روی برگها استفاده میشود.
در زمان میوهدهی بوتهها میتوان با استفاده از سولوپتاس بصورت خاکی و میزان 10 کیلوگرم در هر هکتار و از طریق آب آبیاری و یا دفاندر پتاسیم بصورت محلولپاشی روی بوتهها و نسبت 2 لیتر در هزار لیتر آب نیاز بوته را به پتاسیم برطرف کرد.
کود مایع: زمان مصرف این کود بعد از دادن کود سرک هر 15 روز یکبار و حداکثر 2 یا 3 دفعه توصیه میشود.
آفات گوجه فرنگی
آفات مهم گوجه فرنگی: شته ـ کنه و کرمها
شته: برای مبارزه با شته علفهای هرز نابود شود. لانه مورچهها از بین برود. برگهای آلوده قطع شوند. نصب مقواهای زرد آغشته به مواد شیرین، مبارزه بوسیله سموم شتهکش مانند آزینفوس، آندوسولفان و پاراتیون
کرم میوه: یکی از شایعترین آفات گوجه است که برای مبارزه با آن باید از سم کارباریل استفاده کرد.
برای مبارزه با شبپره زمستانی مقدار 800 گرم لیندین 25 درصد را با 80 کیلوگرم سبوس و دو حلب آب مخلوط نموده و به نسبت هر 60 کیلو طعمه در یک هکتار مصرف نماییم.
برای مبارزه با شته یکی از سموم مالاتیون 50 درصد یا دیازینون 20 درصد به نسبت حدود 5/1 لیتر در هزار لیتر آب مخلوط کرده و مزرعه را سمپاشی نمایید.
سم بیمتروزین یا چس برای نابودی شتهها استفاده میشود.
بیماریهای شایع در گوجه فرنگی
قارچکش: کاپتان ـ مانکوزب
سادهترین روش قارچکشی: برای هر 1000 متر مربع 10 کیلوگرم گرانول ریدومیل با 2 کیلوگرم بنومیل مخلوط شده و به نسبت یکنواخت در سطح زمین پخش و شخم زده شود.
رطوبت کم باعث کاهش رشد و عدم گردهافشانی و رطوبت بالا باعث خفگی و پوسیدگی ریشه، زرد شدن برگهای پایینی، گلریزی، کاهش طول ساقه، پیری پیش از بلوغ و شیوع بیماریهای قارچی فیتوفتورا و ریزوکتونیا میشود.
شاخهها و خوشهگلهای نزدیک به زمین حتماٌ حذف شوند برای اینکه بوته آفت و بیماری نگیرد.
سمپاشی با قارچکشهای مختلف مانند کاپتان، تایرام، دودین و اکسی کلرور مس چند هفته قبل از برداشت.
در زمان بروز پوسیدگی میوه یا خال سیاه (آنتراکنوز) از سموم مانکوزب و مانب باید استفاده کرد.
در زمان بیماری بادزدگی (سوختگی شاخ و برگ) هر 10 روز باید سمپاشی صورت گیرد.
اگر قسمتهای هوایی گیاه آسیب ببیند بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی بروز کرده است که برای درمان آن باید از بنومیل یا کاربندازیم در پایه هر گیاه استفاده کرد.
در صورت بروز بیماری لکه باکتریایی که لکههایی سیاه و برجسته روی میوه ظاهر میشود باید از سموم مانب و زینب و داکونیل در زمان آلودگی استفاده کرد.
نماتد خاک: ریشهها متورم شده و حالت کیست پیدا میکند باید از متیل بروماید و متام سدیم استفاده کرد.
بیماری فیتوفتور اینفستانس: روی برگها لکههای نامنظم بیرنگ که بعداًٌ قهوهای میشود ظاهر میگردد.
سموم پیشنهادی: متالاکسیل، بنالاکسیل، سموم حاوی مس
پیچیدگی برگها نیز ناشی از وجود کنه بر روی برگها میباشد که برای مبارزه از کوزون استفاده میکنیم.
برای از بین بردن کرمهای خانواده اسفیجیده و کرم هلیوتیس از سم کارباریل استفاده میشود.
یکی از سفیدکهایی که مشاهده شد سفیدک سطحی بود که به صورت لایه سفید رنگی در سطح برگ دیده میشود که برای مبارزه با آن از دینو کاپ یا کاپتان استفاده میشود.
نوع دیگری از سفیدک ، سفیدک ظاهری می باشد که در زمانی که هوا گرم نباشد از گوگرد و در صورتی که هوا گرم باشد از کوزان استفاده میشود که این سفیدک به صورت لایههایی سفیدرنگ در زیر برگ دیده میشوند. از مانب نیز میتوان برای مبارزه با سفیدکها استفاده کرد.
هنگام مشاهده علائم اولیه سوختگی زودرس از قارچکشهای حفاظتی از قبیل کارباماتها، کلروتالونیل، ترکیبات مسی به فاصله 7 روز در آب و هوای خنک و تا فاصله 10 روز در آب و هوای خشک استفاده گردد.
برای مبارزه با بیماری فوزاریوم که رنگ برگهای گوجه را آجری متمایل به قهوهای میکند میتوان بوتههای گوجه فرنگی را به فاصله هر 15 روز یکبار با فسفیمکس به نسبت 2 لیتر در 1000 لیتر آب بر روی بوتهها سمپاشی نمود.
لیست علفکشهای موجود در بازار:
پاراکوات، گراماکسون، توتریل، ترفلان، سونالان، سنکور، گالانت، بازاگراف